Hipoterapia
Zajęcia prowadzone są w Łomiankach Dolnych w „Stajni Prowincja”. Posiadamy tu idealne tereny do hipoterapii. Rozległe łąki, piękne tereny zielone bezpośrednio przy rezerwacie przyrody Ławice Kiełpińskie.
Trochę teorii - forma rehabilitacji psychoruchowej, do której stosuje się konia. Hipoterapia jest niezastąpioną formą rehabilitacji wieloprofilowej. Oznacza to, że oddziałuje jednocześnie na sferę fizyczną, psychiczną i poznawczą, dlatego jest tak wyjątkową formą terapii dla dzieci i dorosłych zmagających się z różnymi problemami. Specyfika hipoterapii polega na tym, że koń i jego ruch dają takie możliwości rehabilitacji, jakich nie znajdziemy w innej terapii.
Przede wszystkim, trójwymiarowy ruch konia oddziałuje na miednicę człowieka kodując w mózgu informację o prawidłowym wzorcu chodu, (czyli ruchu miednicy odbywającego się jednocześnie w trzech płaszczyznach). Oznacza to, że uczymy dziecko chodzić nie stawiając go na nogach. Żadna dotychczas znana forma rehabilitacji nie jest w stanie aktywować miednicy w ten sam sposób, co czyni hipoterapię bardzo istotną formą terapii u dzieci i dorosłych, które nie chodzą samodzielnie bądź ich chód nie jest w pełni prawidłowy.
Kolejnym bardzo ważnym celem hipoterapii jest normalizacja napięcia mięśniowego. Ten rodzaj terapii jest bardzo ważny dla osób, u których wystąpiło uszkodzenie centralnego układu nerwowego. Jazda na koniu w stępie bardzo korzystnie wpływa na wzmożone bądź obniżone napięcie mięśniowe. Dzięki ciepłu konia, przeciwstawnym ruchom biodra-barki i trójzgięciu kończyny dolnej, jesteśmy w stanie zmniejszać spastyczność ( zwłaszcza przywodzicieli ud i ograniczenia ruchomości obręczy biodrowej). Natomiast odpowiednio dobrane przez hipoterapeutę ćwiczenia będą pomagały wzmocnić osłabione partie mięśni. Jazda na koniu wymaga prostej sylwetki, co automatycznie wzmacnia mięśnie grzbietu, brzucha i obręczy biodrowej oraz przywraca zaburzoną symetrię mięśni tułowia.
Hipoterapia jest ściśle powiązana z innymi metodami rehabilitacyjnymi i terapeutycznymi i w pełni korzysta z ich dorobku. Celem terapii z koniem (z elementami jazdy konnej) jest przywrócenie pacjentom sprawności fizycznej i psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie. Hipoterapia stanowi jeden z elementów rehabilitacji leczniczej i jako taka jest prowadzona przez specjalistę, na zlecenie i pod kontrolą lekarza. Hipoterapeuta pełni rolę asekurującą, zapewniając bezpieczeństwo oraz rolę przewodnika w kontakcie ze zwierzęciem. Konie stosowane w hipoterapii dobiera się starannie pod kątem pożądanych cech (przede wszystkim cech charakteru). Muszą one być m.in.: łagodne, posłuszne, o odpowiedniej budowie i wieku. Jedną z najpopularniejszych ras koni stosowanych w Polsce do hipoterapii są konie huculskie. Ponadto, koń powinien być dobrany do jeźdźca, do jego wzrostu i potrzeb rehabilitacyjnych. Czasami do hipoterapii wlicza się terapię na ośle, zwaną onoterapią.
Działanie hipoterapii
- korygowanie postawy ciała;
- regulacja napięcia mięśniowego;
- kontakt z przyrodą, działanie motywacyjne;
- doskonalenie równowagi, koordynacji, orientacji w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu;
- stymulacja i normalizacja czucia powierzchniowego;
- zwiększenie poczucia własnej wartości, zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych;
- rozwijanie pozytywnych kontaktów społecznych.
Przekazywanie wzorca chodu
Przekazywanie wzorca chodu jest najbardziej unikatowym celem hipoterapii. Taki sposób prowadzenia hipoterapii jest wskazany najbardziej dla dzieci i młodzieży chodzących samodzielnie w nieprawidłowym wzorcu, uczących się chodzić oraz siedzących samodzielnie, ale niestabilnie.
Autyzm
Inną szczególną cechą hipoterapii są możliwości pracy z dziećmi autystycznymi, ponieważ, jak zauważył Monty Roberts, osoby autystyczne i konie wykazują wiele podobieństw w postrzeganiu, reagowaniu i porozumiewaniu się.
Hipoterapia, jako rodzaj rehabilitacji wieloprofilowej, bardzo dobrze wpływa na sferę emocjonalna, poznawcza i społeczna. Jest niezastąpiona forma terapii u dzieci ze spektrum autyzmu, zespołu aspergera czy nadpobudliwości psychoruchowej. Podczas zajęć z hipoterapii, terapeuta jest w stanie pracować z dziećmi z różnymi zaburzeniami. Odpowiednio dobrane ćwiczenia w formie zabawy i przede wszystkim kontakt ze zwierzęciem pozwalają zmniejszyć istniejące zaburzenia. Hipoterapia doskonale sprawdza się, więc w pracy z dziećmi z zaburzeniami percepcji wzrokowej, słuchowo - językowymi czy typu dyspraksji oraz nadwrażliwością dotykowa czy nadaktywnością. Kontakt z koniem i zajęcia na łonie natury są wspaniałą forma pracy z dziećmi. Niepozorne zajęcia przynoszą bardzo widoczne efekty stymulując cały rozwój psychoruchowy. Dla wielu dzieci praca z koniem i nawiązanie z nim uczuciowej więzi jest milowym krokiem na drodze całej żmudnej rehabilitacji. Nie bez przyczyny ktoś kiedyś wypowiedział słowa ze nie da się wyjaśnić magicznej więzi, łączącej jeźdźca i konia:)